31 agosto 2011

O Curro da Enxa, esta fin de semana, o 3 e 4 de setembro


Sábado 3
10.00 Encerro de Cabalos Bravos
11.00 Ruta cabalar polo Barbanza
14.00 Comida Campestre con Pulperia
17.00 Xincana de Habilidade
19.00 Monta Salvaxe

Acampada libre

Domingo 4
10.00 Encerro de Cabalos Bravos
11.00 Rapa das Bestas
12.00 Xogo de Anillas
14.00 Comida Campestre con Pulperia
De 14.30 a 15.00 Inscricións de Cabalos para as carreiras*
17.30 Carreiras de cabalos
Cabalos do País
Cabalos Cruzados
Cabalos Cruzados de Inglés
Cabalos Ingleses
19.00 Monta Salvaxe
20.00 Entrega de Trofeos

* Inscrición 10 €. Uso obrigatorio de casco e silla para as carreiras
As decisións do xurado serán inapelables. Mínimo de cinco participantes por carreira.


Información vía Certo y Paco do Martelo

Pasos de baile con carácter tradicional en Porto do Son


:logo-lvg: | Barbanza

Máis de vinte anos marcando o ritmo con pasos de baile converteron en arte a danza de Anduriña. O grupo, formado por Verónica, Raquel, María, Noelia, Vanesa, Alberto, Rubén, Martín, Esperanza, Cynthia, Lucía, Sara, Alba e Lorena ofreceu unha actuación na praza de España de Porto do Son. Nela, os artistas sentiron o apoio de moitos veciños que non quixeron perderse un percorrido desde a tradición á a contemporaneidad, sempre coas raíces da terra no corazón. Se algo chamou a atención foi o cambio de vestiario que, coma se dun espectáculo de Broadway tratásese, fixeron os bailaríns segundo o tipo da danza a interpretar. O profesor de Anduriña, Vicente Colomer, mostrouse moi orgulloso da actuación, cualificando como «un espectáculo en toda regula» o resultado, do que foi testemuña unha praza abarrotada.

Un porteiro de nivel

Con só 12 anos de idade, Cailen Silva López xa apunta xeitos para converterse, nun futuro próximo, no novo Íker Casillas. Nacido en Nova York, leva xogando ao fútbol desde que tiña catro anos no Westchester F.C. Para non perder a súa excelente forma física, durante este verán estivo practicando co C.D. Boiro e foi seleccionado para debutar como porteiro no partido disputado contra o equipo Porto do Son. Nel, xunto aos seus compañeiros, Cailén pasou un bo intre e deu mostra de todo o seu talento como gardameta.

Imputado el responsable de un incendio en el monte anexo al castro de Baroña

:logo-lvg: | Barbanza

Los servicios de extinción desplazados hasta el lugar comprobaron que el fuego, que al parecer procedía de una hoguera, había calcinado cerca de veinte metros cuadrados de monte.

La Guardia Civil de Porto do Son imputó, en la madrugada del martes, a un joven de 23 años de edad la supuesta comisión de un delito contra la seguridad colectiva. Los hechos tuvieron lugar sobre las dos y media de la mañana, cuando los agentes eran alertados de que en la zona cercana al castro de Baroña se había originado un incendio forestal.

Los servicios de extinción desplazados hasta el lugar comprobaron que el fuego, que al parecer procedía de una hoguera, había calcinado cerca de veinte metros cuadrados de monte. La rápida intervención de los equipos de extinción impidió que fuese mayor la superficie afectada por las llamas en este lugar.

Tras identificar al responsable, este reconoció haber perdido el control de la quema y se procedió a la preceptiva imputación penal, según indicaron fuentes de la Guardia Civil.

Una banda de atracadores extranjeros asaltó tres bares en Porto do Son desde el domingo

:logo-lvg: | Barbanza

Las madrugadas del domingo y el lunes han sido agitadas para los agentes de la Guardia Civil en Porto do Son y algunos hosteleros del municipio sonense. Un grupo organizado e integrado por personas de origen extranjero, posiblemente de Europa del Este, según fuentes de la investigación, atracó tres bares en las parroquias de Nebra y Xuño. Fue en el establecimiento Palmeras de Xuño en donde se produjo el último de los atracos, siendo la cantidad sustraída de 200 euros.

Aquí los atracadores se encontraron con la respuesta del propietario, que estaba en el interior del local e hizo frente a la pareja de ladrones. Aún así, los cacos lograron desvalijar las maquinas tragaperras, huyendo del local con un bote que no superaba los 200 euros. Gracias a la colaboración ciudadana y a que se encontraban cerca de Xuño, los agentes de la Guardia Civil llegaron en poco más de un minuto, persiguiendo a los fugitivos. Uno de ellos se escapó por el monte, y el otro por la AC-550, siendo probable que estuviera un coche esperándolo para la huida. El operativo de búsqueda se mantuvo hasta el mediodía de ayer.

Profesionales

Según parece los atracadores tienen un método de asalto sistemático, siendo las maquinas tragaperras sus primeros objetivos y consiguiendo desvalijarlas en un plazo corto de tiempo. En los locales de Nebra, localizados en la zona de Aguieira, el botín sustraído ascendió entre los dos establecimientos a 1.000 euros. Para evitar que la alarma social se extienda, los agentes de la Guardia Civil reforzarán durante el mes de septiembre las patrullas, además de intensificar la investigación para capturar a los integrantes de esta banda.

La Xunta recortará fondos a los concellos para su ajuste presupuestario

:logo-lvg: | Barbanza

Limitará al máximo aquellas infraestructuras que sufren retrasos por falta de disponibilidad de terrenos municipales

«Nunha situación de restricións orzamentarias, parece razoable que a Xunta de Galicia priorice as infraestruturas da súa titularidade, fronte actuacións conveniadas cos concellos». Con esta frase, el conselleiro de Medio Ambiente, Agustín Hernández, dejaba claro que las obras realizadas en convenio con los ayuntamientos, y que están pendientes de trámites o cesión de terrenos, no serán prioritarias para la Xunta a la hora de aplicar el recorte presupuestario de 129 millones que debe acometer el Gobierno gallego este año.

El departamento que dirige Hernández va a ser el más afectado por estos ajustes, y ayer el conselleiro ofreció un pequeño avance. Se blindará la conservación de la red autonómica de carreteras y las obras de depuración y saneamiento, así como las actuaciones en marcha.

Ninguna obra sin fondos

En el otro lado se sitúan aquellas obras que no tengan asegurada su financiación, «xa que non imos escomezar ningunha na que poida haber algún tipo de incerteza no seu financiamento». Pero también se recortarán las infraestructuras que sean titularidad de los concellos, ya que en los últimos años se producen demoras por parte de los municipios, por ejemplo en la cesión de terrenos, «que xeran problemas de inexecución que ano tras ano contaminan o orzamento do ano seguinte, polo tanto son actuacións que temos que limitar o máximo posible».

El ajuste de 129 millones de euros en el presupuesto de este año obedece a que la Xunta incluyó 243 del Fondo de Cooperación, que el Gobierno de Madrid no aportará. Para completar los 243 millones se recurrirá a la deuda.

Relacionada
Blindaje para la conservación de 5.200 kilómetros de carreteras durante cuatro años

Francisco Lorenzo Mariño ya tiene sucesor


:logo-lvg: | Barbanza

El nuevo cura de Aguiño será recibido con una fiesta abierta a todos los ciudadanos

El empeño de la entidad Francisco Lorenzo Mariño ha tenido sus frutos y, este domingo, se incorporará a la parroquia el nuevo sacerdote, David Mohedano, que será recibido con una fiesta de confraternidad a la que la asociación invita a participar a todos los vecinos del municipio que lo deseen.

La directiva de la entidad, consciente de las dificultades existentes en el seno de la Iglesia para atender su petición, celebró esta semana una reunión en la que expresó su agradecimiento por la deferencia mostrada con la parroquia. Muestra de gratitud de la que será partícipe el arzobispo, al que remitieron una carta.

La asociación considera que con la llegada de David Mohedano comienza una nueva época de esperanza e ilusión para la localidad «pois entendemos que o párroco, ademais de como servidor da parroquia e instrutor do labor pastoral, é un axente social dinamizador e un referente público á hora de manifestar as distintas preocupacións de Aguiño; para iso contará coa enteira e estreita colaboración desta entidade».

David Mohedano, de 38 años de edad, fue director espiritual del Seminario Menor de Santiago, párroco de Dornelas, San Martiño, así como de localidades de los municipios de Vimianzo y Zas.

La celebración

La fiesta comenzará a las seis de la tarde con una traca de bombas de palenque. También habrá una actuación a cargo del grupo de gaiteiros Salgueiriños de Noia. Posteriormente se oficiará una misa solemne cantada por la Coral del Círculo Mercantil.

El presidente de la entidad Francisco Lorenzo Mariño pronunciará unas palabras y entregará unos regalos a los sacerdotes que atendieron la parroquia hasta ahora, así como un obsequio a David Mohedano, que también recibirá un libro con la historia de Aguiño. El acto concluirá con un aperitivo en el local parroquial.

:logo-ecg: | Comarcas

Aguiño vuelve a tener un párroco titular tras 5 años

El Arzobispado de Santiado nombró al fin un párroco titular para la localidad ribeirense de Aguiño. Se trata de David Mohedano Mira, que tomará posesión el próximo domingo día 4 con una misa solemne a las 19.00 horas en la iglesia del Carmen. Los vecinos de Aguiño, que celebrarán después una fiesta en su honor, agradecieron este nombramiento "conscientes da delicada situación pola que pasa a Diócesis en canto á falla de sacerdotes". Dicha parroquia pone fin así a una larga situación de interinidad que se había originado en 2004 tras la muerte del párroco Francisco Lorenzo Mariño y, posteriormente, en 2006, tras la marcha de Álvaro Barros. Desde entonces estaba al frente de la parroquia de Aguiño como administrador Cesáreo Canabal, encargándose de atenderla los sacerdotes Enrique Fernández y Ramiro Canabal.

30 agosto 2011

Fiestas en Santa María de Nebra


Mércores 31 de agosto: Na Honra de San Ramón
Pola maña: Dianas e Alboradas a cargo dun Grupo de Gaitas do País
Ás 9:00 h. Haberá misa
Ás 13:00 h. Misa Solemne e despois sairá a Procesión
Sesión vermouth a cargo da Orquestra ODISEA
De 17:00 a 20:00 h. Teremos Inchables PEKEXOGO (Toro Mecánico e Futbolín Humano)
Pola Noite: Verbena amenizada pola gran Orquestra ODISEA

Xoves 1 de setembro: Na Honra da Nosa Señora do Carme
Nosa Señora do Carme: Desde os inicios do cristianismo, a Virxe María foi proclamada como "Estrela do Mar" e o seu equivalente "Stella Maris", de aí que a estrela sexa un elemento da iconografía mariana
Pola maña: Dianas e Alboradas a cargo dun fabuloso Grupo de Gaitas do País
Ás 9:00 h. Haberá misa.
Ás 13:00 h. Misa Solemne e despois sairá a Procesión
Sesión vermouth a cargo da formidable Orquestra IMPACTO
Pola Noite: Gran verbena amenizada pola fenomenal Orquestra IMPACTO

A Comisión de Festas deséxalles unhas boas Festas aos Veciños e Visitantes e dálle as gracias a todos

Colabora: Concello de Porto do Son

Información vía Certo y Nebra

Un dicionario en Internet permite escoitar 60.000 palabras galegas


:logo-lvg: | Barbanza

O idioma galego conta cunha nova ferramenta informática. Tratase da adaptación a Internet do Dicionario de pronuncia da lingua galega, un traballo coordinado por Xosé Luís Regueira no marco dun proxecto desenvolvido polo Instituto dá Lingua Galega e que foi publicado o ano pasado en forma de libro pola Real Academia.

Este recurso, ao que se accede non endereito ilg/usc/pronuncia, contén 60.000 vocábulos de uso común do galego, dos que se achega non só a súa transcrición fonética, senón tamén a súa pronuncia real, xa que é posible escoitalos premendo nun botón. As palabras foron gravadas en colaboración coa Compañía de Radio e Televisión de Galicia, mentres que tamén a Secretaría Xeral de Política Lingüística colaborou na realización desta ferramenta.

A versión electrónica do dicionario dispón dun buscador que fai posible localizar as palabras que contén; a páxina de resultados presenta a forma, a categoría gramatical, a transcrición e, para rematar, ou arquivo de voz. Unha opción de axuda facilita as procuras e resolve as dúbidas que poidan xurdir non proceso.

En canto á gravación das palabras, o usuario pode escoitar a súa pronuncia nun galego estándar, aínda que algo máis lento do que se faría nunha conversa convencional. «Utilizamos o sistema consonántico do galego estándar, polo que non represéntase a gheada nin o seseo, sen que isto implique un xuízo desfavorable para estes sistemas alternativos», explicar non apartado onde detállanse os criterios que rexen o traballo do dicionario.

Modelo de referencia

Os obxectivos desta ferramenta en liña son contribuír á aprendizaxe do galego por parte de estudantes, ademais de ofrecer un modelo oral de referencia a aquelas persoas que traballan habitualmente coa lingua, como poden ser xornalistas, profesores ou actores de dobraxe.

Non faltan consideracións informativas de tipo académico, como o sistema de signos fonéticos que se utilizan no dicionario, así como aclaracións sobre cuestións como os estranxeirismos: nos casos de palabras cuxa grafía non foi adaptada, mantense ou criterio de «representar a pronuncia dá lingua orixinal en primeiro lugar, e a seguir unha pronuncia adaptada total ou parcialmente á fonética galega», segundo a información que achega a web. Para ampliar lestes criterios enlazar a introdución dá web, reproducida en formato PDF.

Consolidación dá versión estándar

Ademais dá súa finalidade práctica, o dicionario busca tamén como obxectivo último a normalización do galego e contribuír a consolidar un modelo de pronuncia estándar, que avance non prestixio e na calidade dá lingua. Esta pronuncia de referencia é habitual en todas as linguas. No inglés, por exemplo, denominar «received pronunciation» durante anos foi ou modelo único dá BBC. En Internet existen dicionarios desta lingua, algúns oficiais e outros recompilados por afeccionados, nos que é posible escoitar a mesma palabra na pronuncia diferente que lle imprimen falantes de países como o Reino Unido, Australia ou Estados Unidos.

¿Servizos de urxencias?

:logo-lvg: | Barbanza

Unha persoa acode ao seu centro de saúde pola mañá para ser atendida por urxencias, xa que presenta un cadro de doenza atípico, no que lle prestaron a asistencia sanitaria posible coa indicación de que, se non remitía, fose directamente ao hospital de Barbanza, como así foi necesario na primeira hora da tarde. Chegados ao centro hospitalario, activáronse os protocolos axeitados á situación, rematando o proceso ben pasada a media noite. Prestación recibida, correcta, agás o tempo transcorrido.

Pero máis de oito horas permiten pescudar algúns datos, como que, habendo tanto doente que atender, soamente había dous médicos asistidos por un persoal sanitario electrificado, mentres que en catro centros de atención primaria dos concellos de Porto do Son, Ribeira, A Pobra e Boiro, catro médicos e o seu persoal auxiliar dormitean a meirande parte do tempo. Deixo para o xornalismo de investigación a media de urxencias destes PAC, pasando a facer unha retrospectiva.

Ano 1999, o conselleiro de Sanidade, Hernández Cochón, plantexa concentrar as urxencias destes concellos no hospital comarcal, pero -¡oh fatalidade!- coinciden eleccións municipais, e dende colectivos que saben de sanidade o que eu de astronauta, acordan opoñerse, polo que as baronías da bisbarra fan unhas chamadas telefónicas a un alto cargo do PP galego que exerce en Madrid, o cal fai outras chamadiñas a Santiago, co que se frea para mellores tempos a decisión do inefable conselleiro.

Pode que o plantexamento estivese trabucado, ou non. Vexamos. Segundo a páxina web do Sergas o mapa sanitario, regulado polo Decreto 55/1989, establece 93 Zonas de Atención Primaria, 45 Zonas Sanitarias de Atención Integrada, 9 Áreas de Saúde, 3 Rexións Sanitarias e, para rematala, a lei 8/2008 engade outras 58 persoas para formar o Consello Galego de Saúde. Conclusión, para que un barco non se afunda hai que taparlle os furados ou cambiar o sistema de navegación para que non se fure.

Felicidades a las familias que los acogieron


:logo-ecg: | Comarcas

Luis Oujo y Xavier Quiñoy despidieron a los niños saharauis

El alcalde del Concello de Porto do Son, José Luis Oujo, y el edil de Servizos Sociais, Xavier Quiñoy, recibieron ayer en el salón de plenos a los tres niños saharauis que permanecieron acogidos este verano por familias del municipio. El alcalde y el concejal se interesaron por las actividades que realizaron los niños durante su estancia en la localidad y les hicieron entrega de varios regalos.


:logo-lvg: | Barbanza

La comarca despide esta semana a los 20 niños saharauis

Fue un verano de arena, playa y sobre todo, diversión. Y es que la veintena de niños saharauis que llegaron el uno de julio a la comarca para disfrutar del verano se despedirán esta semana de Barbanza. Para ello, los equipos de gobierno están organizando recepciones en donde los críos no solo son despedidos, sino agasajados con regalos para que recuerden su estancia en esta parte del litoral gallego.

La encargada de organizar estas vacaciones a los pequeños es la Asociación Solidariedade Galega co Pobo Saharaui, que en este 2011 ha gestionado un total de veinte acogidas estivales. El proyecto se llama Vacaciones en Paz, y son la mayoría de los términos que integran la comarca los que no han dejado pasar la oportunidad de participar en la iniciativa.

El primero en decir adiós de manera oficial a sus vecinos temporales ha sido Porto do Son, que ayer despidió a los tres niños que disfrutaron de sus playas, fiestas y la hospitalidad desde que comenzó el verano. Era una de las responsables en la zona de la Asociación Solidariedade Galega co Pobo Saharaui, Amparo Cerecedo, la que explicaba que este año el descenso de acogida en Galicia ha sido significativo, pasando de los más de ochocientos del 2010, a los más de trescientos de este año.

Relacionada
A Pobra y Muros homenajean a sus cuatro jóvenes veraneantes

Cabeiro invade la cena de despedida


:logo-ecg: | Comarcas

El Náutico de Portosín dice adiós al verano en una velada a la que no faltó la pandilla de los hermanos Blanco Carrión

engo sentimientos encontrados, por qué, porque por un lado me lo pasé de rechupete en la cena baile de despedida del verano en el Náutico de Portosín, pero por el otro, es una de las señales definitivas de que lo bueno se acaba. Pero vamos, que pesa más lo primero, lo bien que me lo pasé, sobre todas las cosas.

Los que también se lo pasaron bien no, lo siguiente, fue la pandilla de los hermanos Blanco Carrión, que llegaron desde Cabeiro a invadir el club. El estomatólogo Juan Blanco Carrión, no pudo asistir a la velada pero sí estaban su mujer, Isabel Ramos, ortodoncista en Santiago, y su hermano Andrés, odontólogo.

Con ellos compartían mesa el economista Jesús Silva Villar, el notario Manuel Remuñán, José Eugenio Martínez, Consuelo Martínez, María del Carmen Blanco, María Coro, y Sonia García.

La pandilla no acaba ahí, también estaban Nacho Rodriguez, José Parada, Diego Fullaondo, Germán Mora, la jueza de Madrid Carola García, Marcos Sánchez y Marta Cadenas, que compartieron mantel en una de las mesas más animadas.

También de Cabeiro estaban Lola Blanco, Isabel Fernández Leiceaga, Irene Patiño, Lucía Senín y Mariano, no me digais que esto no es una invasión en toda regla, pero la cosa sigue. En otra mesa estaban Manuel Varela y su esposa, Ana Fernández, Carmen González, Jean Pierre, la abogada madrileña Silvia Escribano; y el letrado Francisco Vispo.

La noche, además de para reunir a tan numerosa pandilla y despedir el verano, fue la ocasión idónea para entregar los trofeos de la temporada. Lo encargados de repartir las distinciones compartían mesa presidencial. Así, el doctor Codesido, Ignacio Cenarro y su mujer, María Montiel; el presidente del club, Fernando González Pousa; el patrón mayor de Portosín, Eduardo Carreño y su mujer Chus; Antonio Romero, concejal de Medio Ambiente con su mujer, Avelina Piñeiro; y la concejala de Economía, María Maneiro con su marido, Javier Oujo, cenaron juntos.

Los premiados de la noche fueron María Jesús Garrido y Plácido Vázquez, en mus; Óscar Piñeiro y Diego y Pablo García-Arenal, en remo; Andrés Blanco, Manuel Peñamaría, Pablo González Jiménez e Ignacio Bobes, en pádel; José Costas López, Fernando González Hernández e Ignacio Cenarro, en regata; y Ramón Seijas López, Benigno Somoza y José Luis Hermo Insua, en pesca.

Ya ven, hacer deporte en verano, al final tiene premio. Yo, me despido del Náutico, hasta la próxima.

Los socorristas seguirán vigilando la mayoría de las playas al menos 15 días más

:logo-lvg: | Barbanza

En otros arenales, como los de Valdoviño, Porto do Son o Ribeira, se irán ya mañana

Los socorristas seguirán vigilando la mayoría de las playas gallegas en septiembre -unos días, medio mes o el mes entero, según casos-, bien con cargo al Plan de Cooperación de la Xunta -la inmensa mayoría- o bien contratados por el concello pertinente. Como en años anteriores, en algunos arenales (pocos) la prolongación de la vigilancia recaerá en voluntarios de Protección Civil y, en otros, aunque continuará habiendo socorristas propiamente dichos, serán algunos menos (se acaban unos contratos, pero siguen el resto).

Son la minoría los municipios donde el servicio terminará mañana. Uno de ellos es el de Valdoviño, donde, a diferencia del año pasado, no se prolongará tampoco en la playa A Frouxeira, la de mayor afluencia. Porto do Son y Ribeira son otros dos ejemplos, así como Xove, donde su alcalde pidió a la Xunta que, en vez de contratar socorristas hasta el 15 de septiembre -debido a los escasos bañistas esas dos semanas-, destinase esas partidas a personal para la limpieza de pistas o desbroces.

Por otro lado, en algunos concellos seguirá habiendo vigilantes en las playas los primeros días del mes que entra (como Carballo y Marín) o, en el caso de la mayoría, hasta mediados del mismo. Esto último ocurre en A Guarda, Arteixo, Miño y Ferrol (excepto en las playas de Marmadeiro y A Graña, donde finalizará mañana, y teniendo en cuenta que ya no habrá los refuerzos de julio y agosto en los fines de semana). Hasta el 15 continuarán también en O Grove, A Illa, Vigo (convenio del Ayuntamiento con la Cruz Roja), Boiro, Pontevedra (servicio de socorrismo en la playa fluvial del Lérez), Burela, O Vicedo, Sanxenxo (salvo en las calas más pequeñas, donde se irán mañana), Bueu, A Laracha, Cabana, Camariñas, Cee, Corcubión, Dumbría y Fisterra.

Unos pocos días más allá del 15 seguirá habiendo vigilancia en los arenales de Bergondo, Laxe y Malpica. Finalmente, los socorristas continuarán hasta finales de septiembre en las playas de Oleiros, Sada (a diferencia del año pasado, cuando solo estuvieron hasta el 15), Vilagarcía, A Pobra, Barreiros (pero 5 en lugar de 10, por los recortes), Ribadeo, Cervo, Foz y A Coruña (en estos dos últimos casos patrullarán, del 8 al 30 y del 15 al 30, respectivamente, voluntarios de Protección Civil).

Información elaborada con las aportaciones de las redacciones de La Voz

Excelente papel del Náutico de Portosín en la regata Infanta Elena

:logo-lvg: | Barbanza

El domingo finalizó en aguas de A Coruña la regata Infanta Elena-Trofeo Novacaixagalicia, con una prueba muy disputada en todas las categorías y con el contento general del comité organizador. Varios fueron los barcos de la comarca que acudieron a la prueba, destacando los veleros del Náutico de Portosín el Carolina y el Oral Group, que fueron segundo y tercero respectivamente en la clase ORC 2.

Los favoritos no fallaron en el último día y en ORC 0-1, el vencedor fue el Castrosúa Carsa.

El Movistar, de Pedro Campos, patroneado por Pablo Iglesias, fue el mejor en la clase ORC 2, ganando de carrerilla la regata, tan solo con la oposición del Carolina, de Javier Puertas, del Náutico de Portosín. El tercer puesto fue para la embarcación, también de Portosín, Oral Group, de Pedro Pazos.

El silencio de FCC aplaza la solución sobre el conflicto de la basura de Servia


:logo-lvg: | Barbanza

La multinacional no acudió a la reunión con la Xunta y la mancomunidad

Fomento de Construcciones y Contratas (FCC), empresa adjudicataria de la planta de Servia, decidió no presentarse a la reunión a la que estaba convocada ayer en la Xunta de Galicia por la Mancomunidade Serra do Barbanza y el Gobierno gallego para intentar avanzar en el conflicto de la basura, que está ahogando a este complejo medioambiental ante la acumulación de envases ligeros y para el que todavía no existe solución.

Según parece, el presidente de la entidad supramunicipal, García Guerrero, contactó el viernes con la sede de la empresa en Galicia para notificar la convocatoria de esta reunión por la que todas las partes llevaban esperando desde el inicio del verano. Lo cierto es que ayer, FCC se ausentó de la reunión, alegando, según fuentes de la mancomunidad, que la persona que tenía que representar a la firma está de vacaciones. Por eso, ahora habrá que esperar a que se convoque un nuevo encuentro para intentar buscar una solución que tranquilice, sobre todo, a los 150 empleados que trabajan es esta planta de reciclaje.

Entre los temas que estaba previsto tratar había uno de especial trascendencia: solucionar la saturación de envases ligeros a la que está sometida la planta enero, tras la decisión de Ecoembes, la sociedad constituida por fabricantes que pagan un canon anual destinado a la recuperación de los envases que producen, de recoger únicamente el 30% al mes de este material, cuando antes asumían el 70%.

Negociación pendiente

Las fuentes consultadas aseguran que Ecoembes ha aceptado aumentar hasta el 60% la carga mensual de envases, situación que ahora FCC tendrá que decidir si acepta. Un situación que hasta que se celebre la próxima reunión estará en el aire.

Fuentes de la mancomunidad aseguraron que en el caso de que FCC no acepte la propuesta planteada por Ecoembes, las opciones de llegar a un acuerdo amistoso se limitan en gran medida, y no descartan tener que recurrir a otras fórmulas, como un contencioso o un tribunal de arbitraje.

29 agosto 2011

La Capilla Sixtina de Porto do Son abrió sus puertas al público


:logo-lvg: | Barbanza

Dimas decorou coa súa obra o templo de Foloña, no hotel Val de Nebra

Grazas ao traballo de Manolo Dimas (Caracas, 1959) Porto do Son pode presumir de ter a Capela Sixtina galega da modernidade. Un ano custoulle ao artista decorar os nurais do templo de Foloña, no Hotel Rústico Val de Nebra, que agora locen coma se dun tesouro tratásese.

O coleccionista e propietario das instalacións, Javier Expósito, que á vez dirixe o Museo do Gravado de Ribeira, encargou a Dimas esta misión, na que a técnica do acrílico e a serigrafía son as que predominaron á hora da creación. A inspiración veulle ao artista escoitando música barroca que o sábado, na inauguración do seu traballo, reviviron Anai González Lago, coa clave, e Francisco Luengo, experto en viólaa de gamba. Bach foi o músico ao que as súas notas homenaxearon e o que contribuíu a crear un ambiente de luxo no acto.

Os detalles da obra varían segundo a parte que observe o visitante -o templo está aberto ao público-, e entre eles poden diferenciarse motivos mariñeiros, como as alusións á Arca de Noé ou a estampa dunha bela muller navegando sobre tritones.

Pero se hai que escoller unha temática central esa é a dos batanes, lugares nos que se lavaba a la dos cordeiros, e que dan o significado á palabra Folonia. O Bo Pastor ou a Virxe dos Cordeiros son así algunhas das imaxes protagonistas. Cabe destacar tamén a sensación celestial que dará ao visitante un repaso da zona superior da capela sonense.

A arte contemporánea únese en harmonía á tradición da imaxinería relixiosa.

Próximos retos

Expósito mostrou a súa satisfacción coa obra, que xa encandeou aos primeiros visitantes, e anima a barbanceses e a turistas a coñecela. Unha vez inaugurado este traballo, Manolo Dimas xa ten en mente novos retos, como a presentación dalgunhas das súas obras no Palacio de Exposicións e Congresos de Pontevedra, xunto con Iziar Izquieta. Na Facultade de Belas Artes desta cidade imparte clases, compartindo así o seu talento.

Las ferias marineras abarrotan las villas de Muxía y Portosín


:logo-lvg: | Barbanza

En ambas as celebracións consumíronse miles de racións de marisco

Queda claro que combinar a tradición con espectáculos a pé de rúa, postos de artesanía e degustacións de marisco é un éxito asegurado nas festas do verán. Así quedou patente nas feiras mariñeiras de Muxía e Portosín, que conseguiron abarrotar as vilas durante o fin de semana.

O quinto Mercado dás Rutas do Mar repetiu a afluencia de xente de edicións anteriores. Se o sábado as rúas máis céntricas de Muxía estaba cheas de público, onte era difícil camiñar pola rúa Real e as adxacentes, onde se concentraban boa parte dos 90 postos que formaron esta feira. Pouco máis da metade eran de veciños da localidade, que o mesmo ofrecían artesanía que produtos comestibles locais, desde empanadas a marisco.

Os bares sacaron as barras á rúa e alí podíanse consumir nécoras, a tres euros a peza, ou percebes, a dez euros a ración, ademais de viño e chupitos. De fóra chegaron varias panaderías con tortas e rosquillas. A parte gastronómica completouse co cociñado dun enorme peixe espada capturado por un barco da localidade.

O teatro de rúa e a música tradicional animaron o recinto durante todo o fin de semana, pero as actuacións foron especialmente continuadas onte.

Expectativas cumpridas

A celebración de Portosín cumpriu todas as expectativas e congregou onte centenares de persoas ao redor da zona portuaria. As previsións xa eran optimistas o sábado, coa destacable participación de veciños e turistas.

Ademais dos espectáculos a pé de rúa e dos postos de artesanía, un dos grandes atractivos foi a degustación de produtos do mar. A organización estima que se venderon, nos dous días que durou a feira mariñeira, máis de 3.300 racións de marisco. O polbo e os lagostinos foron os grandes protagonistas e os pratos máis demandados polos comensais que se reuniron baixo a carpa.

Ante este exitoso resultado, o Concello de Porto do Son confía en dar continuidade á iniciativa durante os próximos anos.

La primera de muchas


:logo-ecg: | Comarcas

El alcalde sonense, Luis Oujo, inauguró el sábado la I Feira Mariñeira de Portosín//Los puestos incluían una carpa en la que degustar marisco

Voy a compartir con vosotros una ley que he comprobado este verano. No es la de Murphy, que también, es una que viene a decir algo así, a cada kilo que engordo en ferias gastronómicas de todo tipo, dinero que me gasto en las artesanales. No sé si a alguno más os pasa pero conmigo no falla, debería patentar esta ley astrofísica de la proporcionalidad entre kilos y euros.


Dejando a un lado mis desvaríos científicos, esta vez he ido a dejar mi contribución dineraria a la economía del país a la I Feira mariñeira de Portosín, la primera de muchas me parece a mí, porque fue todo un éxito de público. Vamos, un ambientazo.

Yo ya os digo aparte de comprar una nueva ración de hierbas medicinales para múltiples problemas, unos collares preciosos, una pulsera del angelito de la guarda para que me dé salud, dinero y amor (por pedir que no quede) y reponer fuerzas con un deliciosa crepe; no pude evitar acercarme a que me leyesen el futuro con el tarot. No os cuento lo que me dijeron no vaya a ser que no se cumpla.

La feria la inauguró el alcalde, Luis Oujo, y el edil de Turismo, José Deán Pouso. Por allí también estaba el patrón mayor de Portosín, Eduardo Carreño. Una vez dada la salida, aquello fue una carrera de fondo en la que a lo largo del día fueron pasando multitud de visitantes por los puestos como el abogado compostelano José María Santiago, o el ejecutivo de Telefónica José Antonio López, con su mujer Pilar Chao, también trabajadora de la compañía, y su hija Irea.

Pero, como os digo siempre, las compras cansan y hay que reponer fuerzas. En Portosín la cosa estaba fácil ya que, además de los puestos de crepes (que desprendían un olor delicioso), y la caseta con pan y dulces enormes, de estos de chuparse los dedos; para comer bien sólo había que acercarse a la carpa de la Feira de Marisco y darse un banquete cual boda de postín. Había cigalas a nueve euros la ración, langostinos, mejillones, nécoras, pulpo, boquerones, empanada, y, por si nos quedamos con hambre, tarta de almendra o de queso.

Una de las cosas que más me gustaron a mí, y que me lo pasé pipa, fue ver a los más pequeños pescando en tierra firme y pasárselo de miedo aprendiendo y disfrutando con los juegos tradicionales que había en la feira. También, cual grumetes de capitán Pescanova, podía aprender a hacer los nudos marineros tan útiles en esta vida, que lo sé yo.

Una jornada de las que me gustan a mí, compras y más compras y una buena comilona a la orilla del mar. ¡Qué más se puede pedir en esta vida!

28 agosto 2011

A censura é outra cousa

Xa nos tardaba que non se nos criticase por non publicar 10 comentarios que entraron ao unísono o día 23. Isto é sinal de que o crítico é autor cando menos de dous porque fala en plural e tamén afirmamos isto, porque estamos seguros que non foi casualidade o sitio elixido para facelo. Neste caso si que lle damos entrada ao seu comentario, aínda que a súa crítica recaia sobre nós, aguantamos esa e moitas máis, pero o que non vamos a consentir é que pola nosa culpa se lle falte ó respecto a outras persoas con claros síntomas de desprestixialas. Se o queren facer usen outros medios ou creen unha páxina a propósito como fai moita xente.

Aclarado isto, queremos destacar unha curiosidade destes comentarios, todos teñen parecidas ou idénticas faltas de ortografía. Agora para que se intuía un pouco de porque non se publicaron, censura é outra cousa, só nos limitamos a copialos e pegalos, excluíndo as partes que motivaron que non se publicase ningún deles, acompañados do noso punto de vista. Insistimos para que se nos entenda ben, o motivo de non publicalos non é o que pegamos, se non o que queda sen publicar.

Antes de nada tamén debemos explicarlle ao impaciente anónimo que curiosamente o sistema redirixiu todos ese comentarios directamente á carpeta de SPAM, supoñemos que debido a que todos entraron con escasa diferencia de tempo. Xeralmente pasan directamente a SPAM aqueles comentarios demasiado longos ou que engaden un enlace. A nosa labor cando detectamos un é comprobalo e se non hai nada que o impida, publicámolo sen máis. Aquí é doado tirala pedra e agochala man, pero entendemos que non cumpriron o que estipulamos para

Participar na páxina

3.- Se eliminará cualquier comentario insultante, injurioso, calumnioso, o malintencionado.
4.- Sabemos lo que significa la libertad de expresión que garantiza la Constitución, y qué límites tiene ese derecho como cualquier otro.

Primeiro
as peores festas da historia de portosin, por multiples cousas. - Que mala memoria.
1 as orquestas malas como a fame. Curiosamente o primeiro comentario nesta entrada fala moi ben da mesma que o ano pasado tamén estivo nas nas festas do Carme de O Son.
a comisión pide a uns veciños e outros nn. - Descoñecemos ese dato.
Nin houbo gaiteiros, nin bombas - Non habería gaiteiros pero si que houbo banda de música e charangas e algúns foguetes escoitaronse.
Dun cuarto parágrafo non podemos extraer nada, nin debemos.

Segundo
Só unha liña con vinte e oito frases, nas que se falta ao respecto a unha persoa.

Terceiro
Tres liñas, segue faltándoselle á mesma persoa e ademais cun ton demasiado ameazante.

Cuarto
que verguenza de fiestas ni siquiera la banda de musica acompañando a la virgen en su percorrido maritimo ni en su percorrido a pie. no¡i tampoco el concierto de la banda - Omitimos o resto do comentario, que termina por dúas veces con unha frase que un expresidente fixo famosa no Parlamento español contra outro ex.

Quinto
Igual que aconteceu co comentario nesta entrada que a súa autora se viu obrigada a rectificar, aquí atribuíselle verbas acusadoras ao organizador das festas contra os patróns (quen o escribe da a entender que é un deles ou familiar).
la culpa ya es del armador que salió con el barco y dio dinero... - Que pegada tan forte deixou aquel expresidente, porque volve a saír a mesma frase de marras.
y para el año que viene como aga usted las fiestas ni chica le doi ni por barco ni por casa ni por nada. porque en boca callada no entran moscas. Polo que sabemos se non fose por este veciño, Portosín quedaríase sen festas, aínda que á vista dos comentarios igual é  do que se trata. Sempre foi moito mellor criticar que arrimalo ombreiro.

Sexto
misa de campaña no porto xa non queremos que sexa na lonxa outra vez... e o recinto foi pequeno, a xente fora non escoita, o barco da santa non estivo presente e un logo etc q nn vou dicir... por respecto a xente que nn pensa igual que min... que vergonza misa fora xa. ao mismo que plenos pola tarde xa - ¿Que terá que ver a festa coa política?.

Sétimo
non poña bostede sardiñada popular cando cobra cinco euros - Este foi así de corto, pero falseando a verdade. Ao igual que outros anos, por exemplo cando a organizaba a confraría, sempre se cobrou un prezo simbólico pola xerra típica, acompañada da empanada que se servía xunto coas sardiñas, xa que obrigatoriamente era preciso pasar antes pola fila onde se cobraba? As restantes veces que se pasaba a por sardiñas, xa eran totalmente gratis.

Octavo
que se entere todo o mundo os fogos, ao igual que todo que respecta a misa do carmen foi pagada pola confraria. por eso os fogos estiveron tan ben... - ¿Quen se lembra dos do ano pasado?. Aínda que non recollemos o comentario, ¿si que nos preguntamos por que ese afán de menosprezar a outras parroquias?.

Noveno
mais bale un dia ou dous bos de festa, que tres malos e catibos... hai que aprender a pedir e facer festa boas... - Suponse que por iso o ano pasado se adiantaron e levou as críticas que levou. Pedir e doado de aprender, agora que se a xente non é xenerosa as comisións milagres non poden facer. Tamén suprimimos moito do comentario, porque curiosamente coma no caso anterior de novo se menospreza á mesma aldea, coma se Portosín fose o embigo. A xente que ateigou os tres días o peirao e non había sitio para poder sentarse nos bares do entorno, ¡que máis queremos?.

Decimo
a non xe sabia que as festas de portosin xa fosen. eu pensei que foran as do carme que as de portosin son as do inverno. antes de actuar hai que mirar e saber non poñer nos carteles burradas como portosin cando son as festas do carmen de portosin non portosin... ¿...? Hasta isto, o cartel das festas do Carme de O Son sempre pon iso: Festas de Porto do Son e non parece que a xente se rasgue as vestiduras.

Pódese e ás veces incluso e bo facer unha crítica, pero sempre e cando esta sexa construtiva, porque se é para destruílo que con boa intención emprenden algúns, mellor estar calados ou como mínimo, identificarse.

Portosín abrió los brazos y el apetito a los asistentes a la Feira Mariñeira



:logo-lvg: | Barbanza

A organización estima que se serviron 1.200 racións de marisco

Era a primeira pero todo apunta a que non será a última. A Feira Mariñeira de Portosín estreouse onte cunha afluencia de xente que pouco tivo que envexar á rexistrada noutras festas estivais. E iso que no caso de onte, moitos turistas facían xa as maletas para regresar ás súas casas. Os que quixeron despedir as vacacións ao grande, aquí puideron darse unha boa mariscada. A organización estima que se serviron máis de 1.200 racións.

A xornada festiva comezou ao mediodía coa apertura dos máis de trinta postos comerciais que ofreceron aos asistentes os máis orixinais produtos. Desde xoiería artesanal ata herbas medicinais para as pernas cansas, fatígaa ou a tensión. Tampouco faltou a gastronomía, e o cheiro das crepes competía por abrir o apetito aos paseantes co do marisco que se preparaba nos fogóns da carpa instalada no porto. Tamén un posto de futurología animou a algún asistente a coñecer o seu porvir por un módico prezo.

E é que combinar a oferta de manxares da terra, con música e comercio a pé de rúa adoita ser unha garantía de éxito. Moitos veciños non dubidaron en ataviarse con traxes de época para ambientar a xornada. As gaitas puxeron todo o demais.

Oferta gastronómica

Con fame non puideron quedar os comensais que acudiron ás degustacións que ofrecía a cita gastronómica a prezos populares. Lagostinos, nécoras, lagosta, mexillóns, polbo e boquerones eran os produtos do mar que engrosaban a carta. Todo iso podía acompañarse de empanada, vermú ou viño -segundo a hora de sentar á mesa- e sobremesa.

O tenente de alcalde de Porto do Son, Javier Quiñoy, empapouse durante o día de onte da Feira Mariñeira e sinalou que, ademais de ser un reclamo turístico e un impulso económico para a localidade, contribuirá a exaltar as magníficas calidades dos produtos do mar. Ademais, destacou a intención de dar continuidade nos próximos anos a esta cita.

A feira continuará hoxe con máis degustacións gastronómicas e ambiente festivo. As predicións meteorolóxicas son favorables e a previsión é que a afluencia de público volva ser moi elevada.
Como pueden ver en la noticia se habla claramente de un éxito, sin embargo un comentario de ayer habla de todo lo contrario. Parece que no llueve a gusto de todos.

«Lo más importante es mirar todo el rato el monte y dejarse ver»

  Javier Seibane Ramos capitán de infantería de marina destinado en el tercio norte  

:logo-lvg: | Barbanza

Está al mando de cinco patrullas cuya misión consiste en vigilar las áreas arboladas de la comarca para prevenir incendios forestales

«Nuestro ámbito de actuación abarca desde Rianxo hasta Carnota»

Por segundo año, Javier Seibane Ramos, capitán de Infantería de Marina destinado en el Tercio Norte, dirige en la comarca barbanzana a un grupo de hombres cuya misión consiste en evitar que las llamas acaben con las áreas arboladas. La actividad se realiza en el marco de la operación Centinela Gallego, en virtud de un convenio suscrito entre la Xunta de Galicia y el Ministerio de Defensa.

-¿Cómo se está desarrollando la operación Centinela Gallego?
-Con bastante tranquilidad, en gran parte gracias al tiempo. Esperemos que todo continúe como hasta ahora.

-No se han producido incidentes desde que comenzó la campaña, el 15 de julio.
-La verdad es que el trabajo aquí está siendo muy llevadero, tanto por la colaboración de la población como de los servicios antiincendios, Guardia Civil, policías locales, ayuntamientos, equipos de emergencia.

-¿Cuántas patrullas están desplegadas en esta zona?
-Son cinco, cada una de ellas con tres integrantes: un jefe, un conductor y un observador. Diariamente, cada patrulla realiza unos 300 kilómetros. Nuestro ámbito de actuación abarca desde Rianxo hasta el municipio de Carnota. Sin embargo, desde los puntos de observación que tenemos también se avistan áreas que no son de nuestro ámbito de competencia y si apreciamos alguna columna de humo damos aviso a los equipos de extinción correspondientes para que intervengan.

-¿Cuántos conatos de incendios han detectado?
-Hasta el momento, una decena. Dada la rapidez con la que se detectan no alcanzan la categoría de incendios, en el sentido de abarcar una franja de terreno significativa. Esto se debe a que cuanto se da el aviso se actúa con mucha rapidez y los equipos de extinción consiguen apagar las llamas antes de que logren extenderse.

-¿Cuál es la actividad de los militares en su área de trabajo?
-Patrullar y patrullar. Lo más importante es mirar todo el rato el monte y dejarse ver lo máximo posible, especialmente en las zonas alejadas de los núcleos urbanos, aquellas en las que hay menos tránsito de personas. Los equipos patrullan durante todo el día. Uno de los aspectos más importantes es el desconocimiento de las zonas por las que vamos a pasar y cuándo. No existen rutas fijadas, los itinerarios son aleatorios y eso siempre tiene un poder disuasorio.

Relacioinadas
«La información que recibimos de los implicados en la extinción es fundamental»
«La gente ve que nuestra presencia sirve de algo»

¿Quien tiene razón?

:logo-lvg: | Barbanza

Mariscadores de Noia piden que se consulte el inicio de la campaña

Miembros de la Organización de Productores Ría de Muros-Noia expresaron ayer su protesta porque, según indican, no se les consulta la apertura de la campaña. El colectivo señala que la decisión debería adoptarse en una asamblea y creen que esta debería realizarse en agosto.

El grupo afirma tener conocimiento de que la campaña extractiva en Noia arrancará el 10 de octubre y consideran que sería más adecuado hacerlo el 26 de septiembre.

Los productores se quejan de no recibir información sobre los motivos que llevan a la elección de una fecha u otra.

Respuesta del patrón mayor

A estas acusaciones, el patrón mayor, Santiago Cruz, subrayó que el colectivo no está legitimado porque no ha sido elegido por nadie.

Sobre la apertura, dijo que se decide en función de los informes técnicos y añadió: «Fai tres anos abrimos o 29 de setembro e tivemos que pechar porque o berberecho estaba ovado e ás conserveiras non lles servía».

:logo-ecg: | Comarcas

Críticas en el pósito de Noia por las fechas de la campaña

Varios socios de la Organización de Productores Ría de Muros-Noia manifestaron su rechazo a la fecha elegida por la cofradía noiesa para la apertura de la campaña marisquera.

Dicha organización señala que lleva dos años solicitando al cabildo la convocatoria de una asamblea previa a la apertura de la campaña "para que os socios poidan decidir sobre a conveniencia das datas".

Al respecto, vienen reclamando que dicha asamblea se celebre en agosto "que é cando xa se coñece o resultado dos estudos de desenvolvemennto do berberecho e da ameixa".

Sin embargo, añade que la decisión sobre la fecha de apertura se está llevando a cabo "por parte duns poucos, sen valorar as necesidades ecnómicas e sen ter en conta a opinión dos socios". "Parece que a campaña vai arrancar o 10 de outubro, co cal na primeira semana poderemos ir mariscar dous días", dicen.

Al respecto, el patrón mayor noiés, Santiago Cruz, dijo que la citada organización "é ilegal, porque non os votou ninguén e non están constituidos legalmente". Añadió que "son un grupo de socios opositores que se dedican a incordiar".

El patrón mayor explicó que la cofradía aún no decidió la fecha de apertura de la campaña, pero que, en todo caso, "é imposible abrila en setembro, porque nese mes o 90% do berberecho ten ovas, polo que é rechazado polas conserveiras, como xa ocorreu outros anos". Santiago Cruz dijo que el pósito también se basa en los informes de los biólogos.

27 agosto 2011

Cerca de cuarenta puestos se instalarán en la primera Feira Mariñeira de Portosín

:logo-lvg: | Barbanza

A primeira Feira Mariñeira de Portosín inaugúrase hoxe ao mediodía coa presenza do alcalde, Luís Oujo, e do edil de Turismo, José Deán Pouso. Os traballos de decoración das rúas efectuáronse onte e hoxe xa están listos para ofrecer os seus produtos aos visitantes os preto de corenta postos de artesanía e alimentación que participan nesta cita.

O edil Deán Pouso explicou que a iniciativa se crea co propósito de ofrecer novos alicientes estivais a turistas e residentes. Outro dos obxectivos é o de dinamizar a actividade na localidade de Portosín, á que tamén acoden numerosas persoas a gozar da tempada estival.

Celebración gastronómica

Ademais dos postos de artesanía, a feira conta co aliciente gastronómico. A carpa instalada na área portuaria abrirase á unha da tarde e a organización espera servir racións ata as once da noite.

O recinto cuberto ten capacidade para 200 comensais sentados. A prezos económicos, segundo relatan os promotores da degustación, poderán adquirirse racións de polbo, lagostinos, lagostinos e nécora, así como empanada. Os promotores prevén preparar uns tres mil quilos de mariscos.

Ademais do mercado, que permanecerá aberto hoxe e mañá, a localidade de Portosín acollerá tamén moitas outras actividades, dirixidas a nenos e maiores.

Balandro «Joaquín Vieta»

O balandro Joaquín Vieta estará a disposición de quen desexen percorrer a ría. Durante a tarde de hoxe está prevista a realización de xogos populares e, ás 21.00 horas na casa de cultura de Portosín, a compañía Áncora Produccións representará a obra titulada Pisados.

Ademais, haberá grupos de animación musical percorrendo durante toda a xornada o mercado para darlle maior ambiente ás rúas.

El grupo Anduriña actúa hoy en el festival O son da danza de Porto do Son


:logo-ecg: | Comarcas

La formación se creó hace veintitrés años y algunos miembros están desde entonces

El grupo de baile Anduriña de Porto do Son será esta noche el protagonista del festival O son da danza, que tendrá lugar a partir de las 22.00 horas en la céntrica Praza de España.

La actuación fue presentada ayer por la edil de Cultura sonense, Asunción Torres, y por el profesor del grupo, Vicente Colomer.

Anduriña, que fusiona la danza contemporánea y tradicional, se creó hace ya 23 años y cuenta con 25 miembros (en su mayoría mujeres). Algunos de sus integrantes están en la agrupación desde los inicios de la escuela de danza, de tal modo que entonces tenían 6 ó 7 años de edad.

Asunción Torres señaló que "esto quere decir que é unha excelente escola de danza, que engancha a quenes a practican. Nela creáronse vínculos de amizade moi fortes entre os seus integrantes". Además, la edil de Cultura quiso resaltar el hecho de que el grupo Anduriña "fomenta unha serie de valores moi importantes e contribúe a fortalecer o traballo en grupo". "Ademáis, converteuse nun importante modo de integración da xuventude sonense", añadió.

Las plantas crecen en las aceras de Caamaño


:logo-lvg: | Barbanza

Si solo fuese en Caamaño, aunque en Queiruga han tenido un poco más de suerte.

Los empresarios temen que Barbanza quede fuera del plan turístico gallego

:logo-lvg: | Barbanza

Las entidades Arousa Norte y Ría de Muros-Noia creen que en el estudio encargado por la Xunta se tendrá en cuenta el potencial de la comarca

La sociedad pública Turgalicia lanzará al mercado cinco nuevos paquetes turísticos para promocionar la comunidad y atraer visitantes, especialmente en temporada baja. Entre las ofertas estará la denominada Top ten, que aunará los diez reclamos estrella de Galicia. Unos especialistas serán los encargados de decidir qué atractivos merecen entrar en la lista y, aunque por el momento no hay nada decidido, las patronales de los hosteleros, Cehosga, y agencias de viaje, Agavi, han hecho unas sugerencias que no incluyen ningún punto del área barbanzana. Esta circunstancia ha causado preocupación entre empresarios turísticos de la zona, que temen que esta quede excluida.

El presidente de Aetan, Manuel Domingo Rodríguez, es claro al afirmar: «Tenemos un importante potencial turístico y establecimientos que están haciendo una apuesta muy importante por la calidad».

Tejido social

En términos similares se expresó la presidenta de la Federación de Empresarios do Barbanza, Gladys Bermúdez, quien manifestó su intención de trabajar para que se cuente con la comarca: «Barbanza ten que estar entre os dez reclamos turísticos de Galicia».

Gladys Bermúdez no oculta su temor a que se corre el riesgo de no entrar en el Top ten porque, indica, Galicia tiene numerosos reclamos. Sin embargo, dice que para evitarlo hay que apelar al tejido social y pelear por la inclusión de la comarca en caso de que esta no se produzca: «Hai que traballar de forma conxunta e buscar un lugar que poida ser emblemático».

Por su parte, tanto la gerente de Arousa Norte, Montserrat Iglesias, como el presidente de la entidad, Juan José Dieste, creen que en el estudio encargado por la Xunta se tendrá en cuenta el potencial de la comarca. Además, Iglesias comentó que la mancomunidad acaba de firmar un acuerdo para potenciar el turismo accesible en Arousa norte.

Lo mismo piensa el presidente de la entidad Ría de Muros-Noia, Santiago Freire, quien, además, opina que habrá que aguardar al resultado del estudio y, en caso de desacuerdo, efectuar propuestas en el período de exposición pública.

Aunque no hay nada decidido y habrá que esperar a la decisión de los técnicos, algunos representantes de la comarca ya han apuntado lugares que pueden figurar en el Top ten. El parque natural de Corrubedo, con más de 300.000 visitas anuales, o el castro de Baroña, declarado BIC, son los puntos que más suenan.

Relacionada
Ir unidos

Un verano para recordar


:logo-ecg: | Comarcas

Tras un pequeño bache en el camino, la estilista Maika Ferreira ha aprovechado a tope sus vacaciones, en las que no ha faltado playa, golf, fiesta, encuentros y relax junto a su marido

Siempre se dice que no hay nada mejor que disfrutar de las cosas buenas de la vida y si puede ser en buena compañía. Yo como soy una niña buena que hace siempre lo correcto pues he cumplido el refrán y he disfrutado de un entorno mágico como Portosín en la mejor de las compañías, la estilista Maika Ferreira.

Muy bronceada, y acompañada siempre de su marido, José Ramón Agra, con el que veranea desde hace más de veinte años en Portosín, la empresaria me contó con todo detalle su verano, muy completito y especial, en el que no ha querido dejar de hacer nada ya recuperada de un bache en su salud.

Yo, que tengo debilidad con Maika, tengo que reconocer que a medida que me iba contando su verano se me iban poniendo los dientes cada vez más largos. Golf, playa, sol, mar, largos paseos, cenas, fiestas, amigos, lectura, encuentros..., no le ha faltado de nada en los días de vacaciones. Ya empezó en abril a venir fines de semana y en agosto se quedó de forma oficial en su casa de Portosín, en donde busca tranquilidad y descanso.

La estilista, dueña de los salones de peluquería y estética que llevan su nombre y directora de los de El Corte Inglés en Santiago, ha aprovechado los días de sol para disfrutar de su playa favorita, Coira, y darse largos baños que le encantan y en los que la acompañaba, un poco a regañadientes, su hijo Rubén.

Otra actividad que Maika ha realizado en familia y que ha disfrutado mucho ha sido jugar al golf. Se está convirtiendo en toda una experta de los palos. Así como dar largos paseos por la zona los días que no hacía tiempo de playa, muchos este año la verdad.

Uno de los momentos más entrañables del verano lo vivió la semana pasada en un encuentro de antiguos alumnos franciscanos en Louro. Una reunión con los compañeros de colegio de su marido, a la que asistió toda la familia y en la que se enteró, aunque ya lo sabía, de que su marido era un gran compañero. "Me decían todos que José colaboraba y ayudaba muchísimo a todos", apunta.

Sin duda un lugar en el que Maika se siente como en casa es el Club Náutico de Portosín donde toma algo con las amigas, y en el que no se ha perdido una cena este año. La vimos en la enológica, organizada por Carlos Roura, compartiendo mesa con Joaquín Bermúdez; o en la fabada organizada por los hermanos González Fernández.

El que conozca un poco a Maika sabe que es una trabajadora incansable y que nunca desconecta y menos en un verano que ha venido cargadito de novias a las que dejar preciosas en su salón. "Suelo ir una vez por semana al salón a ver que todo vaya bien", dice.

Estando con una artista del cabello y hablando de novias, no pude evitar preguntar, por si llegase el día, que se lleva y que le gusta a ella para una novia. "Cada novia es diferente y el vestido influye mucho, pero yo soy más de recogido. El momento iglesia debe ser espectacular y tienen que ir perfectas, discretas, sencillas y sobrias. El momento fiesta, ya es otra cosa", señala.

Ahora que convencer a todas las novias de que la melena suelta de Kate, la reciente princesa y esposa del príncipe Guillermo, no es para todo el mundo tarea ardua y sólo está al alcance de Maika.

Y con septiembre prácticamente encima, no lo quiero ni pensar, es de obligación preguntar que hacer con nuestro pelo en la vuelta al cole. "Con la vuelta a la ciudad son muy importantes los tratamientos de hidratación y reparación, tras haber expuesto el pelo al sol y a la sal del mar", apunta la estilista, que en cuanto al corte me comenta que "se lleva todo, hay cortes tendencia, pero la elección depende de la persona, su forma de ser, sus facciones, en el centro procuramos tener en cuenta todos estos detalles para asesorar al cliente en la mejor elección", apunta.

Yo, como comprenderéis, aproveché la ocasión para pedir consejo porque mi larga melena necesita que la mime un poco y, además, estoy dándole vueltas a un cambio de look. Se admiten sugerencias.

A la directora del salón de peluquería de El Corte Inglés de Santiago le queda todavía una escapadita más antes de que acabe el año. Será en octubre a París, a donde acudirá para participar en un congreso mundial de profesionales de la estética organizado por el Club Internacional de maestros peluqueros.

Y es que esta mujer no para, no sé de donde saca tanta energía pero ya podía compartir un poco conmigo que ya estoy tirando de los restos para acabar este verano tan especial, para mí y también para Maika a la que espero para el posado del año que viene.

26 agosto 2011

Un interesante Lampón-Puebla abre la liga de Segunda Autonómica

:logo-lvg: | Barbanza

A Federación Galega de Fútbol realizou recentemente o sorteo do calendario da liga de Segunda Autonómica no grupo quinto, no que están encadrados os equipos barbanceses. A tempada arrincará o 4 de setembro. Un dos choques máis interesantes será o que librarán os conxuntos do Lampón e o Poboa no campo da Mina.

Nesta edición, a comarca barbancesa estará representada por nove equipos, que son: Porto do Son, Taragoña, Lampón, Aguiño, Abanqueiro, Crocha, Poboa e Oleiros.

Na primeira xornada, prevista para o 4 de setembro, os emparellamentos son os seguintes: Sar-Porto do Son, Cordeiro-Bertamiráns, Oleiros-Brión, Crocha-Furia, Aguiño-Abanqueiro, Lampón-Poboa, Carcacía-Recesende, Taragoña-Calo e Cacheiras-Escravitude.

Cabe indicar que a primeira volta rematará o 8 de xaneiro, mentres que a liga concluirá o 13 de maio. Os equipos da comarca terán os seguintes emparellamentos: Recesende-Taragoña, Poboa-Carcacía, Abanqueiro-Lampón, Furia-Aguiño, Brión-Crocha, Bertamiráns B-Oleiros, e Porto do Son-Cordeiro.

Duelo local

A segunda xornada, que se desenvolverá o 11 de setembro, deparará tamén algún que outro emparellamento interesante como o Abanqueiro-Crocha ou o Poboa-Aguiño. O duelo local entre o Crocha e o Poboa está previsto para a terceira xornada, precisamente o día grande das festas da localidade, o Nazareno.

O ascenso á Primeira Autonómica será a principal recompensa para os dezaoito competidores. O Poboa será un dos favoritos, pois o ano pasado estivo a loitar polos primeiros postos.

Tan só un conxunto conseguirá o ascenso directo. O campión cambiará de categoría, mentres que o segundo clasificado aínda terá unha opción a través dunha promoción. Para rematar, indicar que os catro peores clasificados descenderán á Terceira Autonómica.

La Xunta intentará dar una solución a la planta de Servia el lunes

:logo-lvg: | Barbanza

O Goberno galego, a través do seu responsable de calidade ambiental, Justo de Benito, intentará achegar unha solución ao conflito do lixo que está a vivir a planta de compostaxe de Servia e que é propiedade da Mancomunidade de Serra do Barbanza. O encontro terá lugar o luns, e no participarán algúns dos representantes dos concellos que integran esta institución supramunicipal.

O complexo ambiental acumula xa perdas por valor de 400.000 euros por mor desta situación.

25 agosto 2011

BNG: Nova páxina web

A partires do 22 de agosto iniciamos unha nova andaina municipal polo que creamos unha nova páxina web, coa intención de informar da nosa acción municipal, dos acordos plenarios e do goberno e de atender as demandas da veciñanza.

A nova páxina é www.bng-galiza.org/portodoson

Esta páxina conta con varias seccións:

- Portada.

- Novas: onde informamos das mocións e preguntas que levamos aos Plenos.

- Organización: estructura do BNG do Son.

- Textos: información do BNG nacional.

- Descargas: estarán dispoñíbeis os nosos boletíns (Nordés) e as actas dos Plenos e das Xuntas de Goberno.

- Multimedia: videos de interese municipal.

- Ligazóns.

- Súmate a nós.

Na parte inferior da páxina figura un apartado de «contacto», onde calquera cidadán poderá trasladar ao BNG do Son calquera tipo de pregunta, suxestión ou información.

Agardamos térvos informado de maneira puntual.

Moitas grazas por todo.

Unha grande aperta do BNG do Son.

portodoson@bng-galiza.org

24/08/2011
13:44:09
Grazas BNG por ternos en conta á hora de informarnos da vosa nova web e benvidos.

Diogo pisa Galicia por primera vez


:logo-lvg: | Barbanza

O neno luso tomou xeado en Baiona e comeu na Guarda

Olá Diogo!, ¡Ola Diogo! Tampouco soa igual, pero se oe indistintamente nas dúas ribeiras do Miño. O pequeno gran neno luso de Caminha, que cameló a todos con ese innato don de convencemento dos infantes e a súa particular risa de «malandro» pisou onte por primeira vez na súa vida Galicia.

E fíxoo pola porta grande. A súa nai pretendía unha cariñosa e informal escapada. Ata que chegou a Baiona, o neno baixou do coche e, case ao unísono, soaba a chamada dun viandante sorprendido: ¿Ola, Diogo? Ata aí durou o de particular, pero se multiplicou o de cariñoso. Sorrindo, coa mesma forza e ilusión coa que tres meses atrás invitou a galegos e a portugueses a que unisen as súas mans para coleccionar as 19 toneladas de tapas de plástico coas que podería gañar a que a el lle faltaba.

Así se presentou o mismísimo Diogo en persoa, pouco logo das dez e media da mañá e sen anunciarse na delegación de La Voz en Baiona. Non conseguiu chegar a tempo de axudar aos guardeses que, co camión deste Concello, recolleron o material acumulado na xeadería Gamela. El quería agradecer o apoio e a canalización da súa campaña ao longo e ancho de Galicia ata Portugal, pero tivo que empezar pola sobremesa.

Ás once gozaba xa no Gamela do iogur e o xeado prometido co que lle obsequiou a súa propietaria e, minutos despois, continuou viaxe ata A Guarda. «Imposible non vir, era unha débeda», afirmaba a nai, a pesar de que para poder saír de Portugal tivo que asumir o seu traballo a avoa do pequeno.

A Guarda era o seu principal punto de destino. «Non puidemos axudar aos que recolleron en Baiona, pero sabemos do apoio incondicional dos guardeses e o seu Concello é o que permitiu estender ademais a parte loxística da campaña a Galicia», explicou a súa nai pouco antes do mediodía.

Trinta quilómetros despois, conseguía un encontro co rexedor guardés no ferri da vila. Alí trasladoulle o agradecemento para o pobo e Diogo compartiu mesa e mantel co alcalde Domínguez Freitas. Pero se Diogo sorprendeu ao seu paso, non menos alterada está Gondar, a pequena parroquia lusa na que residen e que, desde o luns, recibiu a máis dunha decena de medios de comunicación dos dous países.

Malgaste de ilusión

Nai e fillo malgastan felicidade e ilusión. Saben que aínda hai por diante outras 36 toneladas que recoller en dous anos e confían en que os seus amigos galegos e portugueses «sigan soñando connosco». Pero xa hai outro avance importante. «Antes da campaña, cando a xente vía a Diogo na praia ou na tenda dicían ou pensaban, pobrecito; e aínda me doía máis». Agora, «todos dinlle ola Diogo con normalidade e ese é outro gran paso para nós», engade. O seguinte, nunha semana, porque a súa man estética xa está lista.

Álbum: Diogo visita Galicia

Se reduce el número de campistas


:logo-lvg: | Barbanza

El trabajo de las autoridades y el Concello sonense para erradicar el número de campistas en Baroña ya empieza a dar sus frutos. Ayer quedaban aún seis tiendas en el monte anexo al castro y en el equipo de gobierno confían en que este número siga descendiendo.
Cae de cajón, todos los años al llegar el final de agosto poco a poco se va reduciendo el número de campistas, incluso en los camping legales. En el que está en la zona, ya no se ven ni la mitad de los coches aparcados junto a la carretera.

Mobiliario en un contenedor de Caamaño

:logo-lvg: | Barbanza

Este mobiliario solo lleva unos días ahí tirado, pero en otras zonas, incluidas algunas del casco urbano de O Son, llevan muchos más. En algunos casos parece que la empresa que los recoge, solo se lleva los de máximo interés. Lo que esta claro es que el gobierno y la oposición están de vacaciones. Incluso el PSOE o el BNG, muy crítico antes con otros gobiernos, ni en su renovada página se hace eco.

Triunfo del Sálvora en Porto do Son

:logo-lvg: | Barbanza

El Porto do Son y el Sálvora disputaron un choque amistoso el fin de semana para ir perfilando las plantillas de cara al inicio de la temporada. Los de Ribeira se impusieron a domicilio a los sonenses a los que superaron por un contundente 1-4.

El sábado, los jugadores del Sálvora se desplazarán hasta Pazos para enfrentarse al conjunto de dicha localidad padronesa. Los infantiles perdieron contra el Porto do Son y el Arousa.

Las rías de Muros-Noia y Arousa tienen un centenar de vertidos contaminantes


:logo-lvg: | Barbanza

Medio Ambiente también tiene localizadas en estos espacios otras cincuenta emisiones de aguas residuales

El saneamiento de las rías es una de las asignaturas pendientes en Galicia, y la comarca barbanzana es un claro ejemplo de ello. Por ejemplo, el municipio ribeirense, el de mayor población de Arousa norte, carece todavía de un sistema de depuración integral de sus aguas residuales. Un estudio elaborado por la Consellería de Medio Ambiente constata la existencia de más de un centenar de vertidos contaminantes en las rías de Muros-Noia y Arousa.

El mismo informe también indica que, repartidas por estas dos sensibles áreas de gran riqueza pesquera y marisquera, hay otras cincuenta emisiones correspondientes a aguas residuales.

Obras pendientes

En el área barbanzana son varias las actuaciones pendientes para erradicar buena parte de los vertidos nocivos para estos ecosistemas. De la depuradora de Ribeira, cuya obra lleva años pendiente, nada se sabe todavía. El regidor instó a la Administración a que agilizase la redacción del proyecto técnico y, por el momento, ni tan siquiera está decidida la ubicación.

Cuando se habla del saneamiento de las rías, uno de los ejemplos paradigmáticos es Noia. La depuradora lleva años en funcionamiento, pero solo trata el 30% de las aguas residuales porque todavía no hay una red de colectores que lleve las emisiones a la estación de tratamiento. El aspecto positivo es que la actuación está aprobada y se espera que comience después del verano.

Aunque la Administración reconoce los puntos negros que deben subsanarse, también alude en su informe al trabajo realizado desde que comenzó la legislatura. Así, en el caso de la ría de Muros-Noia se indica que se han eliminado una docena de puntos de vertido contaminantes, mientras que en Arousa norte han sido cuatro.

La acumulación de envases en Servia llega a las 13.000 toneladas


:logo-lvg: | Barbanza

El conflicto de la basura con Ecoembes pone contra las cuerdas a la planta

El problema que acecha a la planta de compostaje de Servia desde enero se ha convertido en una hemorragia que lejos de remitir, cada día se agudiza más. Y es que el conflicto al que tiene que hacer frente primero la multinacional concesionaria, Fomento de Construcciones y Contratas (FCC), y en consecuencia la entidad propietaria, la Mancomunidade Serra do Barbanza, ha llegado a un punto que resulta difícil de soportar. En la actualidad, el choque de opiniones que ha derivado en esta situación ha hecho que el complejo medioambiental acumule más de 13.000 toneladas de envases ligeros.

En números, un portavoz de FCC explicaba al inicio de este conflicto que las pérdidas calculadas ascendían a 50.000 euros cada 30 días. Un cifra que multiplicada por los meses que han transcurrido del presente año desvelan que FCC ya ha perdido alrededor de 400.000 euros. Fuentes de esta multinacional han confirmado que no están dispuestos a asumir esta cantidad y que tendrá que ser la mancomunidad la que los costee en su momento.

El conflicto de la basura que coloca sobre el filo de la navaja a esta planta de reciclaje y a sus 150 trabajadores surgió cuando Ecoembes, la sociedad constituida por fabricantes que pagan un canon anual destinado a la recuperación de los envases que producen, decidió por su cuenta recoger únicamente el 30% del total que la planta lousamiana acumula mensualmente.

Nave de almacenamiento

Esta situación ha provocado la saturación de este espacio, cuya dirección ha tenido que reutilizar una nave destinada al almacenamiento de contenedores para guardar las miles de toneladas de envases ligeros.

Relacionadas
Los trabajadores piden soluciones
Agujeros negros

'Gin-tonic', María Callas y puesta de sol en O Son


:logo-ecg: | Comarcas

La secretaria general del Valedor do Pobo, Pepa Castro, repite verano en Fonforrón. No faltó en sus vacaciones una escapadita a la Feria de Málaga

No me resigno a pensar que el verano se acaba. Ha sido tan bueno que prefiero vivir en el recuerdo. Aunque son muchos los que ya han recogido los bártulos y han vuelto al asfalto, todavía quedamos unos pocos que aprovechamos hasta el último minuto de la tranquilidad, la playa y eso tan escaso en la vida diaria, el tiempo.

Que se lo digan a Pepa Castro, con quien tomé un café matutino para coger fuerzas en su sitio habitual, la cafetería Loreto en el centro de Porto do Son. Con sus periódicos y su inseparable Ipad, que la secretaria del Valedor do pobo tiene que estar siempre alerta, comentamos las andanzas de un verano que, como no podía ser de otra forma, la han llevado a su querida Málaga en su semana de feria.

Y es que aunque lleva ya quince años sin faltar a su casa en Fonforrón, en la que encuentra "el típico veraneo de toda la vida, con tranquilidad, y en el que conoces a todo el mundo", la abogada no se pierde su querida Feria de Málaga.

De la mano de sus amigos, Juan y Marisa, disfrutó de los toros, en el palco 14, y saboreó la brisa del Sur entre pescaíto frito y manzanilla, lo típico.

Ahora bien, no cambia nuestras playas, y su favorita Fonforrón donde tiene su casa, por las andaluzas. Y es que si algo es Pepa, es una mujer al mar pegada.

No pierde oportunidad de salir a navegar. Experta tripulante hizo una escapadita este verano con su primo Antonio y su mujer Charo Barca, subiendo el Duero en el barco de éstos, a los que siempre que puede hace una escapadita y va a verlos a Sanxenxo, junto a sus ahijados.

Siempre en familia pasa también los días en O Son junto a su padre, el abogado Antonio Castro; su madre, Filo Carballal, y su hermano Antonio con su mujer, su hermana Teresa, con su marido Alberto, y sus sobrinos, Fernando y Macarena.

Cuando no está de regata o navegando, algo que adora, desayuna en el Loreto, se va de vino al Ramón Conde, a comer calamares al Chinto, o de paseo con sus padres, la pandilla de amigos o familiares. Su plan perfecto es ver el atardecer desde su casa acompañada de un gin tonic y la música de María Callas.

Aunque reconoce que es más de tomar el sol en el jardín y bajar a última hora de paseo a la playa, reconoce que la más bonita de la zona es Aguieira, aunque su playa es Fonforrón.

Sin desconectar totalmente del trabajo, aprovecha el tiempo para leer, estar con los amigos y convertirse en una auténtica ama de casa. "Me encanta ir por la mañana al mercado y comprar un buen pescado y luego cocinarlo. En Santiago, como vivo sola, no cocino y es algo que me encanta", comenta.

Aprovechando los últimos días de vacaciones (el 30 vuelve a Compostela), comentamos la vuelta al trabajo que viene cargada de viajes. "Siempre el último trimestre es de muchos congresos para nosotros, así que tocará viajar", dice.

El largo invierno también da para viajes de placer y alguna escapada habrá en la agenda de Pepa Castro. "Con los viajes de trabajo por Europa ya se ven las ciudades y se hace turismo cultural. Si puedo me escaparé al Caribe o algo así", comenta.

Pues ya ven, con la cabeza puesta ya en la vuelta a la rutina pero todavía disfrutando y apurando los últimos días de playa, terraceo y tiempo libre. Tras un verano de toros, pescadito y mucho mar y barco, lo que está claro es que a la abogada Pepa Castro le va O Son y por allí se la puede ver en su casa hasta en invierno. Y es que, qué bien se está cuando se está bien.

Los armadores demandan que se modifique la norma de señalización de balizas

:logo-ecg: | Comarcas

Creen que afectará de forma negativa a la seguridad de los trabajadores del mar

La Asociación de Armadores de Artes Menores de Galicia (Asoar-Armega) piden a la Consllería do Mar que modifique la nueva normativa de balizamiento de artes, que obliga a que las boyas estén provistas de un elemento reflectante, ya que entienden que "afectará de forma negativa a la seguridad de los trabajadores del mar".

El secretario de Asoar-Armega, el corcubionés Luis Rodríguez, asegura que en caso de que se produzca un accidente nocturno, como la caída de un hombre al agua o el hundimiento de un barco que obligue a sus tripulantes a abandonarlo, "las bandas reflectantes de la gran cantidad de boyas que están repartidas por todo el mar pueden ser confundidas por los servicios de rescate o por los propios compañeros, provocando una pérdida de tiempo".

Además, los armadores creen que esta normativa afectará también negativamente a la ya débil economía del sector, dado que se verán obligados a "realizar un gasto importante para poder cumplir con la norma, pues deberán cambiar todas las boyas", afirmó Luis Rodríguez.

Enric Ticó: «El AVE a Galicia no tendrá demanda y no creará riqueza»

:logo-lvg: | Barbanza

El presidente de los Ferrocarriles de la Generalitat cree que Galicia debería mejorar las conexiones con sus puertos

Twitter, admite Enric Ticó, tiene el problema de la concisión y la ventaja de la difusión. Tras su mensaje de ayer en el que calificaba de «sangría» la inversión en el AVE gallego, la cuenta del presidente de los Ferrocarriles de la Generalitat ha sido bombardeada por gallegos críticos con su postura. De vacaciones en Menorca, ha lidiado como ha podido con la difusión de su mensaje. Para argumentarlo sin los límites de los 140 caracteres, accede a razonar su posición como presidente de la federación de operadores logísticos (Feteia-OLT).

-¿Mantiene lo que ha dicho o ha sido un «tweet» impulsivo del que se arrepiente?
-Lo que dije lo dije. Pero me gustaría argumentarlo mejor. En Twitter suelo decir lo que pienso y, respecto al AVE, creo que es un mal negocio para Galicia.

-Su posición suscita polémica porque no es el primer catalán que, como si fueran alumnos aventajados, le dice a los gallegos lo que es bueno para ellos. Llueve sobre mojado.
-Yo no soy responsable de la lluvia de otros. Pero lo que dije lo dije como presidente de Feteia, no como presidente de Ferrocarrils ni como catalán. Hace mucho que pienso que lo del AVE es como la política de pan y circo. Se habla del AVE y todo el mundo contento, pero no hay un debate sobre si es necesario.

-Pero ese debate no se suscitó cuando el AVE iba rumbo a Cataluña.
-La situación ahora es dramática. No habrá dinero público en los próximos años y las líneas de alta velocidad no se podrán construir.

-¿No cree que hay que invertir en mejorar una conexión que es la más deficiente en tiempos de viaje de España?
-Estoy de acuerdo. Galicia tiene una de las peores conexiones y eso es vergonzoso. Yo reivindico que se invierta en ferrocarril, pero quizás sea suficiente con mejorar la línea convencional y adaptarla al transporte de mercancías. Hay que pensar qué es realmente necesario. Pero desde la rentabilidad social. No soy ningún neoliberal.

-¿Qué es rentable socialmente?
-Hay que invertir en logística y turismo, que es lo que está generando riqueza. Hay inversiones mucho más modestas como solucionar los cuellos de botella ferroviarios para las mercancías que podrían tener grandes efectos. Pero no son tan impactantes como el AVE.

-Entienda que esto a los gallegos les huela a egoísmo. Un catalán que ya disfruta del AVE...
-Mi posición no es un resultado de mi condición de catalán o nacionalista. Como presidente de Feteia, me gustaría que esos millones se destinen a otras cosas para que los transportistas gallegos se beneficien.

-¿Criticó en su momento en estos términos el AVE a Cataluña?
-No. Creo que el AVE Lisboa-Madrid-Barcelona era una necesidad europea y fue una inversión necesaria. A la ocupación me remito.

-Intuyo que cree que esa ocupación no se dará en el gallego.
-Creo que no tendrá demanda y por ello no debe ser prioritario. Pero tampoco generará riqueza. Para Galicia, al estar en el finisterre peninsular, sería más interesante conectar sus puertos al ancho europeo y aprovechar así las oportunidades del nuevo canal de Panamá. Hay que buscar soluciones gallegas que creen riqueza más rápido, no copiar lo que se hace en otros sitios. Y destinar ese dinero a otras cosas.

-¿No cree que habría que acabar lo que queda para rentabilizar la inversión?
-Quizás cuando la situación económica mejore.

-Los contribuyentes gallegos han colaborado en el AVE catalán. ¿Los catalanes no quieren que sus impuestos se destinen al gallego?
-Las infraestructuras catalanas son utilizadas por muchos españoles, pues conectan con el resto de Europa. Esa rentabilidad no se ve en otras actuaciones.

Enric Ticó presidente de los ferrocarriles catalanes y de los operadores logísticos

«Creo que esto del AVE es política de pan y circo y un mal negocio para Galicia»

«La línea a Barcelona era una necesidad europea. A la ocupación me remito»

Relacionadas

La Xunta exige respeto para las inversiones previstas en la comunidad
Os ferrocarrís cataláns cargan contra a "sangría" do AVE galego
Chuza
Meneame
Por qué queremos nuestro Golden Gate
No dejen de leer este más que interesante último articulo.
¿Por qué los gallegos tenemos que ser siempre los últimos en todo?
Esta polémica que se esta generando, no solo estos días en la prensa y en distintos foros con el tema AVE a Galicia, se dió en su día con la Autovía del Noroeste, que si se hacía para que los de Madrid llegasen antes a nuestras playas, etc, omitiendo expresamente que también nos valdría a los gallegos para llegar a otros puntos de la Península, incluido Madrid.
Coincidimos y así nos expresamos en algunos de ellos, que algunas dobles infraestructura que se están haciendo aquí no tienen lógica de ser en un País civilizado. Nos estamos refiriendo pro supuesto al Puerto Exterior (A Coruña) y el de Caneliñas (Ferrol), a tiro de piedra uno del otro.
Sin desplazarnos tan lejos tenemos la obra del "Faraón" en Santiago, tan criticada en su día por la oposición y que después no tuvo empacho en proseguir. Si, ya sabemos que se dice que estaba atada y bien atada y que no la podían paralizar, pero esto trae a nuestra mente, cientos de obras que algunos alcaldes dejan adjudicadas y después de las elecciones, los nuevos las paralizan sin más y ahí siguen.
Por supuesto y en eso coincidimos muchos que Galicia precisa de un tren de cercanías, pero es que todos los partidos con representación (gracias a nuestros votos) en nuestro Parlamento reclaman el AVE. Veremos si tras la elecciones generales, si se produce un cambio de gobierno, no somos moneda de cambio en Madrid y aquí, piensan igual los tres.